het begin van ons avontuur....

Bon dia allemaal!



Al een jaar geleden wist ik dat ik met Jolien naar Curacao wou en na de zomer voegde Jorrit zich hierbij. Het klonk altijd wel cool, ik ga 4,5 maand naar Curacao. Maar hoe dichter bij de vertrekdatum kwam, hoe meer ik ging inzien hoe erg ik mensen ging missen. Overal kwam een laatste keer voor:

- laatste keer naar school,

-laatste keer naar de boemel

-laatste keer bij ... Op bezoek

Enzv..

Gelukkig nog even een flink afscheidsfeest gegeven wat erg geslaagd was. Wel vroeg ik mezelf de volgende dag af, van wie heb ik eigenlijk afscheid genomen? Niemand geloof ik. Haha.







Toen kwam t moment van schiphol, ouders mee, broer mee en een paar lieve vriendinnen:). Toch viel dat moment wel even 100 keer zwaarder dan verwacht..

Hierna mochten we t vliegtuig in, we reden naar de landingsbaan en kreeg er iemand hartproblemen. Terug naar de gate, alle 420 koffers eruit op zoek naar die ene koffer.... Ja dat duurde wel anderhalf uur. Ik lag intussen al te slapen omdat ik de avond ervoor nog een gezellig avondje had gehad wat uitliep op een nachtje en maar niet meer ging slapen voor het 5.15 vertrek naar schiphol. Goede vlucht verder.




Aangekomen op Curacao stond er een man op ons te wachten. Maar er moesten nog een paar mensen mee.. Dit paste niet, wij wouden wel ff wachten op t vliegveld met een drankje. Dat ff werd weer zo anderhalf uur.. Typische cultuur he..

Eenmaal in de taxi, reed de beste man naar de eerste de beste supermarkt om een biertje te halen voor ons.. Wat n held..

Ze rijden daar aardig als malloten in oude barrels. Rechts heeft geen voorrang.. Skeuren met die hap..

De stukken waar we doorheen reden waren armoediger dan ik had verwacht, golfplaten huis etc.




Eenmaal bij t complex aangekomen viel dit toch wel een beetje tegen voor de prijs die we betalen. Het is een groot complex met verschillende huizen wat bij elkaar hoort met een zwembad. We kregen onze kamersleutels en zitten allemaal in een ander huis. Mijn kamer is super klein, ma ach, je slaapt er alleen maar.

Omdat het zon groot studentencomplex is, werden we gelijk voorgesteld aan iedereen en kregen we alle ins en outs. Super gezellig, allemaal lounche setjes en iedereen kent elkaar. Het komt er eigenlijk op neer, dt je hier behalve maandag elke dag kunt stappen.. En er elke 10 verschillende happy houres zijn in allemaal verschillende strand tenten.. Das niet goed voor lizzy:D! Haha

De jetlag is toch iets moeilijk dan gedacht, maar iedereen rade ons aan zo lang mogelijk op te blijven anders zouden we snachts om 4 uur klaat wakker zijn. Wij uren zitten vechten tegen hangende oogleden. Wilde ik naar bed gaan, begonnen ze het gesprek over de beesten die ze op hun kamer hadden gehad. Salamanders, kakkerlakker, ratten en mieren.. Bedankt... Zoals de meeste van jullie vast wel weten ben ik een ontzeeetteeeende held met dat soort dingen. Lizzy al weer flink in paniek en der moest iemand mee om me kamer te inspecteren voor t slapen gaan..op de kamer is t flink benauwd, maarja, ik ga ook niet zonder deken slapen als ik wakker kan worden met ik weet niet wat voor beesten op me.. Uiteindelijk door de moeheid vrij snel in slaapgevallen en om half 8 wakker geworden.




Om 9.30 werden we opgehaald voor een kennismaking op stage door Erwin en Peter. Zij regelen alle ALO studenten op Curacao. Vet leuke mannen die ons even een beetje het eiland rond reden en een en ander vertelde. Me stage is en mooi schooltje, allemaal leuke kleurtjes(wat overigens alle huizn hiet hebben) in een best rijke buurt. Alle kinderen hebben uniformen aan en ook t gymzaaltje was voor dit land erg mooi. De tijden van stage zijn echte tropen tijden van half 8 tot half 1:) daarna dus nog genoeg tijd om te chillen! Het hoofd van de school zei als een vande eerste dingen: je tongpiercing moet uit! Oke, lekker direct.. Haha..

Nadat we bij alle stages waren geweest zijn we naar Peters huis gegaan.. Een gruwelijk huis aan het spaanse water.. Een uitzicht.. Die je alleen in reisboekjes ziet...

Terug bij t complex gingen we boodschappen doen, wat nogal wat verder lopen was dan we hadden gedacht.. En dit deden we op het heetst van de dag.. Slim... We moeten hier gewoon een auto hebben want lopend is niks te doen. Als je hier als meisje zijnde over straat loopt ben je net een bn-er, alle mannen zwaaien en toeteren naar je. Jolien en ik begonnen er wel lol in te krijgen en jorrit doet vrolijk mee.. Haha




Der word hier heel wat minder Nederlands gepraat dan ik dacht en sommige mensen kunnen het niet eens. Ze spreken pagiments, daar is echt geen touw aan vast te knopen. Beetje spaans, beetje engels, beetje nederlands. Als iemand wat tegen je zegt.. Gewoon ja knikken:p.. De leerlingen die ik lesgeef, spreken ook niet echt nederlands, maar ze krijgen het wel, net als dat wij engels krijgen. Dus voor de school word gym ook gezien als extra nederlandse taal. Dit word nog leuk met kleuters.. Haha




Gisteravond wouden we eigenlijk gaan stappen, maar omdat we nog geen auto hadden konden we geen kant op. De mensen in t huis gingen ook niet, dus hier hebben we gezellig mee buiten gezeten met een biertje. Tot er iemand begon te gillen die een kakkerlak op haar kamer had, he kak, was die beesten net een beetje vergeten. Jorrit heldhaftig dat beest ondersprayen met insectenspray. De kakkerlak werd wel wit, maar een seconde later, was die weg. Nou ik voelde het overal alweer jeuken... Grr




Omdat we niet gingen stappen, gingen we nog ff filmpje kijken buiten omdat het pas 9 uur was en we nog niet naar bed konden. Anders zouden we vannacht weer wakker zijn. 9 uur, en iedereen in nederland sliep al zo ongeveer, das echt een raar idee. Die tijden is echt wennen, voor ons voelt het ook alsof het al 1 uur is. Voor t slapen gaan weer even mijn kamer laten inspecteren. En toen kon ik lekker slapen. Wel weer vroeg wakker.. Met allemaaal penstrepen op me arm, terwijl er geen pen in de buurt lag, dus wat ik nou weer in me slaap heb gedaan.....




Misschien ben ik nog wat vergeten.. Maar dat komt dan in t volgende verhaal wel!

Dikke kus liz!




Ps thuis heb ik gewoon wifi, dus als je me erg mist kun je altijd even appen of mailen:) ghehe